Dzięki Bogu, jestem dobrze ubrany!

07-11-2010

Oglądając zdjęcia z tegorocznego World Press Photo (nie ma ich w tym artykule) szczególnie zwrócili moją uwagę Sape z Kongo. Sape są to Kongijczycy którzy wręcz ubóstwiają drogie markowe ciuchy, ale wbrew pozorom nie są w swym ubiorze kiczowaci (ale zdarzają się wyjątki) bo żeby być Sapeur trzeba zestawiać metki z gustem. Mimo tego że wielu z nich jest bez pracy to potrafią wydać 1500 euro na strój który jednak może im zapewnić prestiż na kilka lat!

foto: Daniel Tamagni

Końcem XIX w kiedy to zaczęli przybywać do Konga francuscy kolonizatorzy ze świata mody. Ale następnym bodźcem do powstania kultu drogiego i eleganckiego ubioru, był sprzeciw wydanemu przez dyktatora Mobutu nakazowi chodzenia w jednolitych tradycyjnych ubiorach.

foto: Hector Mediavilla

Muzyczne korzenie La Sape sięgają lat czterdziestych… w tym czasie władze kolonialne w ramach rozbudzania gospodarki kongijskiej zajmowały się propagowaniem europejskich ubiorów,upatrując w Afryce nieograniczony niemal rynek zbytu. W sukurs przyszła im scena muzyczna: zarówno artyści jak i firmy fonograficzne. Właściciele studiów nagraniowych byli również właścicielami butików , muzykom płacili więc tantiemy w postaci najnowszych zachodnich strojów. Ci, nosząc je na koncertach i eksponując markowe spodnie, marynarki, buty, koszule, kreowali jednocześnie gusta fanów. (cyt. z afryka.org)

foto: Hector Mediavilla

Aby stać La Sape trzeba uzyskać „anouncement” czyli wyśpiewanie swojego nazwiska, pseudonimu, przez muzyka pokroju Papa Wembe w jednej z jego piosenek, a wcześniej przydałoby się odbyć podróż do Paryża i rzecz jasna trzeba pojawiać się w odpowiednich klubach i na wybranych koncertach.

Czasem odbywają się pojedynki polegające na porównywaniu części garderoby przeciwników, od marynarki, po bieliznę.
Ten którego „metki” okażą się gorsze odchodzi pokonany. Ale pojedynek wciąż trwa, może pokonany rządny odbudowania swego prestiżu przyłapie jeszcze swego adwersarza gdzieś na koncercie.Sapeurs nigdy nie plamią się fizyczną przemocą. Wszelkie spory są rozstrzygane na płaszczyźnie słownych potyczek. Właściwie można powiedzieć że przeciwstawiane są sobie prestiże a nie osoby, a więc pojedynki są sposobem ustalania pozycji w grupie.
Miejsce zamieszkania dyktuje jakich muzyków się wielbi a co za tym idzie których projektantów się nosi.Tu muszę zaznaczyć że metki same w sobie są bardzo istotnym elementem stroju, przeszywa się je tak aby były w widocznym miejscu, żeby w razie potrzeby można je było szybko wyeksponować. (cyt. z afryka.org)