Beacony i mikrolokalizacja to ostatnio bardzo popularny temat, dużo mówi się o ich idei, potencjalnym zastosowaniu, a bardzo mało o procesie projektowym w którym powstają i przyświecającej mu strategii. Dlatego postanowiłem porozmawiać z Gabi Małachą i Olgą Dąbrowską z teamu projektowego Estimote. Na podstawie tej rozmowy powstał poniższy artykuł.
Grupa docelowa
Na bazie licznych artykułów poruszających temat beaconów, można wywnioskować, że grupą docelową dla ich producentów są właściciele mniejszych lub większych sieci handlowych, restauracji, hoteli itp. Jednak jest to mylny wniosek. Grupą docelową są deweloperzy, którzy na bazie rozwiązań dostarczanych przez producenta Beaconów opracowują finalny produkt w postaci aplikacji bazującej na mikrolokalizacji.
Co właściwie jest produktem
Podczas rozmowy padło stwierdzenie, że Estimote jest bardziej marką software’ową niż hardware’ową. Strategia opiera się na rozwoju narzędzi dla programistów (SDK – Software Development Kit). Natomiast sam nadajnik jest tylko jednym z elementów.
Najkrócej mówiąc. Sercem produktu jest zestaw narzędzi dla deweloperów umożliwiający im budowanie dowolnych aplikacji.
Każdy produkt wchodzi na rynek wraz ze swoim SDK, a raczej na odwrót, każde SDK ma nadajnik umożliwiający implementację nowych funkcji. Tak było z obecnymi Beaconami, a teraz podobna sytuacja jest z nowym produktem Nearables – dużo mniejszą i bardziej mobilną wersją nadajnika. Dzięki takiemu podejściu nowy produkt nie zawsze musi oznaczać nowy Beacon. Indoor SDK jest niedawno wprowadzoną usługą bazującą na dostępnych już Beaconach, ale dzięki nowym narzędziom programistycznym, deweloperzy mogą we wcześniej niedostępny sposób mapować przestrzeń i budować aplikacje.
Społeczność
To jeden z filarów strategii Estimote mający realny wpływ na nowe produkty i rozwój kolejnych usług. Dev Community to nie tylko jedna z podstron na estimote.com, ale również osobny dział w firmie, który wspiera developerów z całego świata w tworzeniu nowych aplikacji. Nie jest to mała społeczność, skupia już ponad 40.000 deweloperów, którzy w każdej chwili mogą liczyć na pomoc.
Taka bliska współpraca z użytkownikami powinna być podstawą rozwoju każdego z produktów. Ciągły kontakt pozwala tworzyć dopasowane rozwiązania i planować strategię rozwoju.
A gdzie w tym wszystkim jest forma małego Beacona i jaką odgrywa rolę?
Forma
Istotą Beacona nie jest zachwycanie, a swoją funkcję, teoretycznie mógłby również spełniać posiadając inny kształt i obudowę. W samym nadajniku najważniejszy jest układ scalony nadający jak najmocniejszy sygnał przez jak najdłuższy czas. Jednakże forma również jest istotna z wielu innych przyczyn.
Transparentność działania
Beacony to nowa technologia, która użytkownikom może mylić się z czujnikami i sensorami śledzącymi ich ruch. W rzeczywistości jest to nadajnik, który wchodzi jedynie w interakcję z urządzeniem na którym została zainstalowana aplikacja.
Zastosowana forma ma po pierwsze odróżniać się od czujników, które przeważnie mają czysto industrialną formę i dają znać o sobie migającą na czerwony kolor kontrolką. Omawiane Beacony po przez rzucającą się w oczy formę wysyłają komunikat “Tu jesteśmy, nie mamy nic do ukrycia. Spokojnie nie jesteś śledzony. Jak chcesz to wejdź z nami w interakcję.”
Forma jako identyfikacja wizualna
Forma Beacona jest integralnym elementem identyfikacji wizualnej a umieszczenie nadajnika w przestrzenii jest jak umieszczenie logo Estimote. W ten sposób budując swoją markę, startup z Krakowa równocześnie zwiększa wiedzę na temat działania swojego produktu.
Inspiracją dla formy był algorytm Woronoja, który służy do tworzenia płaszczyzn opartych na zależnościach odległości między punktami. Już z samej definicji pasuje do projektu Beaconów, co ciekawe ten algorytm wykorzystują również inżynierowie przy projektowaniu niektórych aplikacji.
Dzięki algorytmicznej budowie, forma obudowy nadajnika może być transponowana na różne płaszczyzny dzięki czemu jest otwartym, modułowym systemem identyfikacji wizualnej, a także pozwala na powstawanie spójnej rodziny produktów. Forma Beaconów i Nearables powstała z użyciem tego samego algorytmu.
Proces i rola projektanta
Powstawanie nowego produktu czy usługi zaczyna się w teamie projektowym, gdzie powstają pierwsze idee, szkice i prototypy. Następnie prace przenoszone są do grupy deweloperów i inżynierów. Jest to iteratywny proces oparty o metodologię Agile, zarządzany przez menadżera projektu. W całym procesie projektowym bierze czynny udział wspomniana wcześniej społeczność developerów. Warto również podkreślić, że Beacony Estimote i prawie wszystkie ich podzespoły produkowane są w Polsce.
Pierwszy Beacon
Koncepcja na wyglądu Beacon powstała w 2012 roku, a pierwsze prototypy zostały zaprojektowane przez Gabi i Olgę początkiem 2013 roku. Mimo podobieństwa prototypu (po prawej) do finalnego Beacona, produkt musiał przejść długą drugą.
Z przyczyn produkcyjnych trzeba było zmienić trochę formę generowaną przez algorytm Woronoja.Kąty ścianek formy beaocna muszą mieć wartości dodatnie, aby dało się wyjąć silikonową obudowę z foremki produkcyjnej. Poza tym, musiały zostać dopasowane do siebie: wewnętrzna część formy i płytka z układem scalonym. Spodnia część Beacona została wykonana z materiału Gecko, zbliżonego do tego z którym mamy do czynienia w samochodowych, antypoślizgowych podkładkach pod telefon.
Beacony są pakowane po 3 sztuki w tekturowe opakowanie, które materiałem nawiązuje do deweloperskiego charakteru produktu. Dodaną wartością są właściwości haptyczne opakowania i Beacona.
Beacon jest jednym z przykładów nowego typu produktów, gdzie forma jest zaznaczeniem “niewidzialnej technologii”. Forma Beaconów służy głównie adaptacji nowej technologii przez użytkowników i przypomina to trochę skeumorfizm obecny do niedawna w interfejsach graficznych. Kiedyś drewniane lub lśniące metalowe przyciski miały pomóc w asymilowaniu nowej technologii. Ciekawe jak się rozwiną funkcje Beaconów i ich forma?.
